Το χωριό  «Αγία Ελένη» βρίσκεται στο κεντρικό τμήμα του -τέως- νομού Σερρών, σε πεδινή περιοχή, βόρεια της τεχνητής κοίτης του ποταμού Στρυμώνα. Απέχει από τις Σέρρες 15 χλμ. περίπου, Πολλοί από τους κατοίκους του χωριού είναι Αναστενάρηδες. Συμμετέχουν σε μια πανάρχαια τελετουργία πυροβασίας που γίνεται στο χωριό κατά την πανήγυρη των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, 20 και 21 Μάη αλλά και στο μικρό πανηγύρι, το χειμωνιάτικο την παραμονή και την ημέρα της γιορτής του Αγίου Αθανασίου (17 και 18 Γενάρη). Το ιστορικό του εθίμου αναφέρεται σε ένα θρύλο κατά τον οποίο η εκκλησία του χωριού Κωστί της Ανατολικής Θράκης, αφιερωμένη στους Αγίους Κωνσταντίνο και Ελένη, πήρε φωτιά και οι κάτοικοι του χωριού, προσπαθώντας να σώσουν τις εικόνες και τα ιερά κειμήλια, μπήκαν μέσα στο φλεγόμενο Ναό και άρπαξαν ό,τι βρήκαν μπροστά τους. Διαπίστωσαν έπειτα ότι κανείς δεν είχε καεί ή τραυματιστεί. Το απέδωσαν στη Χάρη του Αγίου κι από τότε τελούν το έθιμο αυτό.

Οι φωτογραφίες μου είναι από τα χειμωνιάτικα αναστενάρια που γίνονται σ΄ένα κλειστό χώρο, το κονάκι. Επέλεξα να φωτογραφίσω τα χειμερινά αναστενάρια για το λόγο ότι δεν υπάρχει φωτογραφικό υλικό από τις εκδηλώσεις αυτές και δεν έχει διαμορφωθεί μία τουριστική αντίληψη για τη φωτογραφία όπως συμβαίνει στα καλοκαιρινά αναστενάρια. Ήθελα οι αναστενάρηδες να κινηθούν στο μικρό αυτό χώρο για να τους φωτογραφίσω από κοντά και από χαμηλά για να εξυψώσω την κατάσταση έκστασης στην οποία βρισκόταν.