Πολυδεύκης Ασωνίτης

Τα αλευρομουτζουρώματα είναι ένα έθιμο μοναδικό, που τηρείται από τους Γαλαξιδιώτες κάθε χρόνο. Το εναρκτήριο πρόσταγμα για κάθοδο στον αλευροπόλεμο δίνεται λίγο μετά το μεσημέρι. Το θορυβώδες κονβόι από πεζούς αλλά και αναβάτες πάνω σε παλιά αυτοκίνητα ξεκινά με κουδούνια και με σφυρίχτρες από τη γέφυρα της Εθνικής Οδού κοντά στο Δημοτικό Σχολείο και περνώντας μέσα από τον κεντρικό δρόμο του Γαλαξιδιού φθάνει μέχρι το λιμάνι. Το πέρασμά του συνοδεύεται από σύννεφα χρωματιστού αλευριού που πετούν σε όποιον βρεθεί μπροστά τους. Κάθε χρόνο τα σπίτια σκεπάζονται με μουσαμάδες για να γλιτώσουν το πλύσιμο την επομένη – αλλά χωρίς μεγάλη επιτυχία, η αλήθεια είναι.
Η φωτογράφιση ήταν από τις πιο δύσκολες. Η μηχανή και ο φακός σκεπάστηκαν με νάιλον σακούλες. Ο χειρισμός των διαφραγμάτων και των ταχυτήτων ήταν σχεδόν αδύνατος. Η επιλογή σε προτεραιότητα ήταν αναγκαία αλλά όχι και αποτελεσματική. Το σκεπτικό μου, πέρα από τα τεχνικά ζητήματα, ήταν να αποδώσω αυτή την εκρηκτική ατμόσφαιρα σαν μία πυρηνική απειλή. Η πορεία μέσα σε καπνούς, μάσκες και στολές νάιλον σε παρέπεμπαν σ΄αυτό. Ήμουν μέσα στο πλήθος.