Τα λασπόλουτρα Κρηνίδων Καβάλας είναι  το πλέον γνωστό και με άριστα ποιοτικά χαρακτηριστικά πηλοθεραπευτήριο της Ελλάδας. Κάθε χρόνο χιλιάδες επισκέπτες φθάνουν ως εδώ για να εκμεταλλευτούν τις θεραπευτικές ιδιότητες της σπάνιας φυσικής «μάσκας ομορφιάς», αλλά και να συνδυάσουν τις παράδοξες βουτιές τους με λίγες ημέρες διακοπών. Άνθρωποι κάθε ηλικίας ξαπλώνουν ανάσκελα στην παχύρευστη επιφάνεια της δεξαμενής, αλείφουν τη γκρίζα λάσπη που γυαλίζει στον ήλιο στο πρόσωπο και τα μαλλιά τους ή κολυμπούν με αργές κινήσεις μέσα αυτή. Το μαύρο χρώμα του πηλού στον φυσικό ταμιευτήρα οφείλεται στο θειούχο σίδηρο, που αποτελεί σημαντικό θεραπευτικό συστατικό. Κατά την επαφή του πηλού με την ανθρώπινη επιδερμίδα, τα θειούχα άλατα του σιδήρου αντιδρούν με τα όξινα συστατικά της, ελευθερώνοντας θειούχα ιόντα, τα οποία απορροφώνται από την επιδερμίδα με αποτέλεσμα να έχουμε ευεργετική επίδραση σε δερματολογικές παθήσεις.

Στη δουλειά που έκανα στο Πηλοθεραπευτήριο Κρηνίδων προσπάθησα να αποφύγω την κλισέ φωτογράφιση. Επικεντρώθηκα περισσότερο προς την πίσω πλευρά του θεραπευτηρίου, εκεί όπου κάποιοι στεκόντουσαν για να ξεραθεί η λάσπη και να τεντώσει το δέρμα. Μου έδωσαν την εντύπωση ότι έβλεπα φιγούρες της μυθολογίας, τον Σίσυφο, τον Κρόνο, τις απεγνωσμένες ψυχές του Άδη. Αυτήν την ατμόσφαιρα προσπάθησα να αποδώσω, αυτή την παγίδευση του σώματος και της ψυχής με συμβολιστικό στοιχείο τη λάσπη. Φωτογράφισα πίσω από το θέμα.